این روزها بسیاری از بازاریان تبریز تصمیم گرفته اند دیگر منتظر تصمیمات و اقدامات مسؤولان برای مبارزه با قاچاق کفش نباشند و خودشان کاری کنند کارستان. آنها تابلوهایی پشت ویترین مغازه هایشان زده اند که رویش نوشته است “فقط کفش ایرانی می فروشیم”. بدین ترتیب، کفش های بی کیفیت چینی که در سایه بی  توجهی مسؤولان، خود را بازار تحمیل کرده و باعث بیکاری بسیاری از کارگران و ورشکستگی تولیدکنندگان شده بود، بعد از سال ها، جای خود را به کفش تبریز داده و رونق، بار دیگر به این صنعت دیرین تبریز بازگشته است. امروز کفش تبریز که جزء برندهای معتبر کفش در ایران و جهان است، جان دوباره ای گرفته است. مردم تبریز هم، همانند همیشه تاریخ شان در این باره نیز همگرا شده اند و دیگر کفش های چینی نمی خرند و به جای واردکردن کفش چینی به فکر صادر کردن کفش تبریزاند.

 

این الگو، اگر درباره کالاهای باکیفیت دیگر ایرانی و نیز در شهرهای دیگر کشور تکرار شود، آنگاه می توان گفت که مردم ایران، بدون نیاز به مصوبات مجلس و هیات دولت و نظام بروکراتیک اداری … توانسته اند از خود و فرزندان خود در قبال کالاهای قاچاق حمایت کنند و رونق اقتصادی را به دست خودشان رقم بزنند.

تبریز را به عنوان “شهر اولین ها” می شناسیم و اینک بار دیگر این شهر، اولین شهری شده است که مردمش برای رونق اقتصادی دست به انتخاب زده اند.” تبریزی ها، تحسین برانگیزند.”